آخر (قرآن)آخِر از اسمای الهی و به معنای باقی، ابدی، فناناپذیر است. امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید: اول است قبل از هر چیز که قبل از او چیزی نیست، آخر است بعد از هر چیز که بعدی برای او نیست.امام صادق علیه‌السّلام می‌فرماید: اول است بدون اینکه موجودی قبل او باشد و آخری است بی پایان بدور از صفات مخلوقات... آخری است که همواره ثابت است بدون اینکه زمان و نهایتی برای او بوده باشد. ۱ - آخر از اسمای الهیآخر یکی از اسمای الهی : «هو الاول والاخر والظهر والباطن وهو بکل شیء علیم؛اول و آخر و ظاهر و باطن او است، از هر چيز آگاه است.» ۲ - جلوه آخریت خداوندعالم بودن خداوند جلوه‌ای از ابدیت و آخریت او : «هو الاول والاخر والظهر والباطن وهو بکل شیء علیم؛اول و آخر و ظاهر و باطن او است، از هر چيز آگاه است.» ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۱۲۸، برگرفته از مقاله «آخِر» رده‌های این صفحه : اسماء الهی | موضوعات قرآنی
|